Список форумов Форум @ BelAstro.Net Форум @ BelAstro.Net
Форум белорусской любительской астрономической сети
 
 FAQFAQ   ПоискПоиск   ПользователиПользователи   ГруппыГруппы   Администрация форумаАдминистрация форума   РегистрацияРегистрация 
 ПрофильПрофиль   Войти и проверить личные сообщенияВойти и проверить личные сообщения   ВходВход 
Возвыситься нетрудно, трудно остаться при этом самим собой. /Ж. Мишле/

Гісторыя астраноміі на Беларусі

зарегистрированных: 0, скрытых: 0 и гостей: 0
Зарегистрированные пользователи: Нет
На страницу 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9  След.
Начать новую тему   Ответить на тему    Список форумов Форум @ BelAstro.Net -> Прочие проекты
Предыдущая тема :: Следующая тема  
Автор Сообщение
lavon
ЛА

Зарегистрирован: 11.07.2007

Сообщения: 906
Благодарности: 10



Добавлено: Пн Янв 07, 2008 18:22    Заголовок сообщения: Гісторыя астраноміі на Беларусі Ответить с цитатой

Пачынаем тэму прысвечаную гісторыі астраноміі ў Беларусі.
_________________
Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы
У ціхую сінюю ноч
I сказаць:
«Бачыце гэтыя буйныя зоркі,
Ясныя зоркі Геркулеса?
Да іх ляціць наша сонца,
I нясецца за сонцам зямля.
Хто мы такія?
Толькі падарожныя, — папутнікі сярод нябёс.
Нашто ж на зямлі
Сваркі i звадкі, боль i горыч,
Калі ўсе мы разам ляцім
Да зор?»
Максім Багдановіч
_______________________________________
SW 100 ed, WO Zenisthar 66 SD APO, Sky Master 15x70


Последний раз редактировалось: lavon (Ср Янв 09, 2008 20:45), всего редактировалось 8 раз(а)
Вернуться к началу
lavon сейчас оффлайн  Посмотреть профиль Отправить личное сообщение [hidden] Посетить сайт автора
lavon
ЛА

Зарегистрирован: 11.07.2007

Сообщения: 906
Благодарности: 10



Добавлено: Пн Янв 07, 2008 18:30    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

А першую абсэрваторыю, напэўна, мы мелі ў Вільні :)
_________________
Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы
У ціхую сінюю ноч
I сказаць:
«Бачыце гэтыя буйныя зоркі,
Ясныя зоркі Геркулеса?
Да іх ляціць наша сонца,
I нясецца за сонцам зямля.
Хто мы такія?
Толькі падарожныя, — папутнікі сярод нябёс.
Нашто ж на зямлі
Сваркі i звадкі, боль i горыч,
Калі ўсе мы разам ляцім
Да зор?»
Максім Багдановіч
_______________________________________
SW 100 ed, WO Zenisthar 66 SD APO, Sky Master 15x70
Вернуться к началу
lavon сейчас оффлайн  Посмотреть профиль Отправить личное сообщение [hidden] Посетить сайт автора
lavon
ЛА

Зарегистрирован: 11.07.2007

Сообщения: 906
Благодарности: 10



Добавлено: Вт Янв 08, 2008 19:25    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Я неяк раней пісаў па гісторыі астраноміі ў Беларусі. Вось, “адкапалася” новая інфармацыя.

Астранамічная абсерваторыя ў Гродне.

У прэзентаваным мне зборніку “Вольныя муляры ў беларускай гісторыі (канец XVIII - пачатак XX ст” на C. 133 у дадатку №16 прачытаў:
“Прамоўца ложы Францішак Нарвойш (1742-1819), былы езуіт, матэматык, фізiк, вучыўся ў Віленскай Акадэміі, выкладаў у Гародні (1763-1765), прафесар Віленскай Акадэміі, праводзіў астранамічныя доследы, у другой палове 70-х гг. XVIII ст. супрацоўнічаў з А.Тызенгаўзам, павінен быў стаць дырэктарам гарадзенскай астранамічнай абсерваторыі, прымаў удзел у ачышчэнні рэчышча Нёмана (1769-1772) (Kościałkowski S. Antoni Tyzenhauz... — T. 1. — S. 321, 408; Grzebień L. Narwojsz (Narwoysz) Franciszek Ksawery // PSB. — T. XXII. 1977. — S. 579-581).”

І ў Энцыклапедыіі закону езуітаў знаходзім: Нарвойш Францішак (NARWOJSZ Franciszek), ксендз, нар. 15.01.1742 у Хадуцішках Вількамірскага павету. У закон уступіў 10.12.1756 у Вільні, ксендз у 1768, памер 26.06.1819 у Вільні.

Прафесар матэматыкі у Вільні 1767-70, х 1767 браў удзел у працах па асушэнню Нёмана. Прафесар матэматыкі ў Навагрудку 1772-73, матэматыкі і фізікі у Вільні ў 1773-74. Па скасаванні закона езуітаў фінансавай падтрымцы касцёла, праводзіў працы па вызначэнню геаграфічных каардынатаў розных месцаў да планаванай мапы Рэчы Паспалітай. Арганізаваў астранамічную абсерваторыю ў Гродне і для гэтага выправіўся у Еўропу у 1775-80. З 1793 па 1808 прафесар вышэйшай матэматыкі ў Галоўнай Школе Віленскай. У 1803 выбраны сябрам Варшаўскага Таварыства Навук, а ад 1806 – Віленскага Таварыства Навук. Ад 1808 г. канонік віленскага капітула. Сябра Рады Галоўнай Семінарыі ў 1810-11. Выдаў “Theses mathemathicae Isaaci Newtoni (Wl. 1784)”.

Такім чынам, у канцы 18 ст. мы мелі астранамічную абсерваторыю на сучаснай тэрыторыі Беларусі, у Гродне.

_________________
Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы
У ціхую сінюю ноч
I сказаць:
«Бачыце гэтыя буйныя зоркі,
Ясныя зоркі Геркулеса?
Да іх ляціць наша сонца,
I нясецца за сонцам зямля.
Хто мы такія?
Толькі падарожныя, — папутнікі сярод нябёс.
Нашто ж на зямлі
Сваркі i звадкі, боль i горыч,
Калі ўсе мы разам ляцім
Да зор?»
Максім Багдановіч
_______________________________________
SW 100 ed, WO Zenisthar 66 SD APO, Sky Master 15x70
Вернуться к началу
lavon сейчас оффлайн  Посмотреть профиль Отправить личное сообщение [hidden] Посетить сайт автора
RadioAdmin Lupus
hv
RadioAdmin

Зарегистрирован: 10.07.2007

Сообщения: 4337
Благодарности: 100

Откуда: Minsk, Belarus

Добавлено: Вт Янв 08, 2008 21:25    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Сапраўды, незвычайнаю рэч. Я раней ніколі не чуў, што на Беларусі была абсерваторыя. Цікавая навіна. Дзякуй, lavon!

Цікава, а ці ёсць якія-небудзь звесткі на конт назіранняў на гэтай абсерваторыі? Яна ж досыць старая -- існавала ажно на пры канцы XVIII ст.

_________________
SOS
_________________________________________________
"Вит, cкоро Геминиды!" (с) Pova
"Познавший себя -- собственный палач." (с) Ф. Ницше
"Просто я живу на улице Ленина
И меня зарубает время от вре-ме-ни..." (с) Ф. Чистяков
Вернуться к началу
Lupus сейчас оффлайн  Посмотреть профиль Отправить личное сообщение [hidden] Посетить сайт автора
RadioAdmin Lupus
hv
RadioAdmin

Зарегистрирован: 10.07.2007

Сообщения: 4337
Благодарности: 100

Откуда: Minsk, Belarus

Добавлено: Вт Янв 08, 2008 21:25    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Францішак Нарвойш -- даволі знакамітая асоба (эх, калі ўжо мы будзем ведаць і нашых, беларускіх знакамітых дзеячоў?... :( ). У INTERNET знайшоў наступную інфармацыю:

"Франці́шак (Мількант) Нарво́йш (15 студзеня 1742 – ???) — беларускі інжынэр, матэматык.

Праславіўся тым, што ў другой палове 18 ст. кіраваў расчысткай рэчышча Нёмана ад парогаў. Тады было падарвана каля трох мільёнаў валуноў. Пасьля гэтага Нарвойш рабіў машыны і варштаты для гарадзенскіх мануфактур, а тады стаў прафэсарам Віленскай акадэміі і першы ў нашых краях стаў выкладаць вышэйшую матэматыку ды выхаваў цэлае пакаленьне матэматыкаў, фізыкаў, астраномаў."
Вікіпедыя

"15 студзеня 1742 году нарадзіўся наш зямляк Францішак Нарвойш. У краязнаўчай літаратуры дзейнасьць гэтага славутага матэматыка і інжынэра апісваецца наступным чынам:
“Пачынаючы з 1771 году, на працягу пяці гадоў, сяляне прынёманскіх вёсак ад Горадні да Вяльлі ня мелі спакою. Магутныя выбухі раз-пораз гучалі над Нёмнам. Зьдзяйсьняўся грандыёзны праект -- задума расчысьціць рэчышча ад парогаў: было ўзарвана каля трох мільёнаў буйных камянёў. Аўтарам гэтага нечуванага ў сьвеце праекту быў выпускнік Віленскай езуіцкай акадэміі Францішак Нарвойш. Малады вучоны пасьля сканчэньня акадэміі атрымаў накіраваньне ў Гарадзенскую езуіцкую калегію, дзе яго заўважыў вядомы беларускі рэфарматар, падскарбі Вялікага княства Літоўскага Антон Тызхэнгаўз. Тызэнгаўз плянаваў пашырыць у Горадні мануфактурную вытворчасьць, стварыць астранамічную абсэрваторыю і сьвецкую вышэйшую адукацыю. Першай агульнай справай вучонага і магната стаў праект паляпшэньня суднаходзтва на Нёмне. Потым на замову Тызэнгаўза Нарвойш рабіў новыя машыны і варштаты для гарадзенскіх мануфактур. Празь дзесяць гадоў Нарвойш вярнуўся ў Вільню, дзе стаў прафэсарам Віленскай акадэміі і першы ў нашых краях стаў выкладаць вышэйшую матэматыку і выхаваў цэлае пакаленьне матэматыкаў, фізыкаў, астраномаў, навуковая дзейнасьць якіх ператварыла Віленскі ўнівэрсітэт ў адзін з галоўных цэнтраў навуковай думкі Эўропы."
"Наш каляндар"

"Нарвойш Франц Миликонт - заслуженный профессор высшей математики в Виленском университете, кафедральный каноник Самогитской епархии; родился 15 января 1742 года в Вилькомирском уезде Ковенской губернии. Восьми лет от роду поступил в низшее иезуитское училище, по окончании курса в котором 16 декабря 1756 года перешел в иезуитскую же коллегию в Шэнберге. Вступив в орден иезуитов, Нарвойш отправился в Вильну, куда в это время прибыли два знаменитых математика — изгнанные из Франции иезуиты Россиноль и Флери. В числе немногих лиц, допущенных к занятиям высшей математикой под руководством французских ученых, был и Нарвойш. В скором времени он настолько выделился из среды прочих слушателей своими успехами и способностями, что, когда Россиньоль и его товарищ покидали Вильну, отправляясь в Китай, они указали на него, как на своего достойного преемника. Нарвойшу была предложена кафедра высшей математики и в то же время он был удостоен ученых степеней доктора философии и доктора богословия. Спустя несколько времени, вследствие недоразумений с начальством, Нарвойш был лишен кафедры и сослан в Гродно, где преподавал пиитику в "инфиме". В год уничтожения иезуитского ордена (1773) он был преподавателем математики в Несвиже; затем, под его руководством и при непосредственном его участии производилось определение географической широты многих местностей Литвы. По окончании этой работы Нарвойшу было поручено руководить работами по урегулированию русла Немана и уничтожению природных препятствий для судоходства по этой реке. Работы производились в течение трех лет, и Нарвойш, удачно разрешив предложенную ему сложную задачу, приобрел известность. После уничтожения иезуитского ордена Нарвойшу была предложена кафедра философии в Вильне, но он отказался, так как литовский подскарбий граф Тизенгаузен пригласил его к себе для помощи в предприятиях, имевших целью поднятие народной торговли и промышленности. Вскоре Нарвойш был командирован в Германию, Голландию и Англию для обозрения различных фабрик и других промышленных заведений и покупки оптических приборов для предполагавшейся в то время в Гродне астрономической обсерватории. За границей Нарвойш пробыл пять лет, вынес там много неприятностей, и только благодаря поддержке польского резидента в Англии был в состоянии вернуться в отечество. В 1783 году он занял кафедру высшей математики в Виленском университете, оставаясь в то же время кафедральным виленским каноником и настоятелем приходов гродненского и собоцкого. Профессорскую кафедру Нарвойш занимал до самой смерти, последовавшей 26 июня 1819 года в Вильне. По отзыву биографов, Ф. М. Нарвойш был самый ученый из бывших виленских иезуитов. Он оставил много интересных карт по гидротехнике, хранившихся вместе с другими его трудами в библиотеке Виленского университета. Estreicher. Bibliografja polska XIX stolecia. Wiadomosc o zyciu і pracach uczonych s. p. I. X. Franciszka Narwojsza, professera wysluzonego w uniwersytecie wilenskim etc., przez Tomasza Zyckiego, prof. Emeryta, czytana. (Вильно, 1820 n 1823); Orgelbrand, S. Encyklopedja Powszechna, том 19. Wetzer i Weite. Encyklopedja, том XV, (1883). Naruszewicz, Adam-Stanislaw. Dziela poetyckie, Dziennik Wilenski 1820 года. A. Петров. {Половцов} Нарвойш, Франц Миликонт проф. высшей математики в Виленск. ун., р. 15 янв. 1742 в Вилькомирск. у., Ковенск. губ., в Вильне 26 июня 1819. {Венгеров}"
"Биография.ру"

Прынамсі, насцярожвае выраз "и покупки оптических приборов для предполагавшейся в то время в Гродне астрономической обсерватории". Можа так і не пабудавалі абсерваторыю?

_________________
SOS
_________________________________________________
"Вит, cкоро Геминиды!" (с) Pova
"Познавший себя -- собственный палач." (с) Ф. Ницше
"Просто я живу на улице Ленина
И меня зарубает время от вре-ме-ни..." (с) Ф. Чистяков
Вернуться к началу
Lupus сейчас оффлайн  Посмотреть профиль Отправить личное сообщение [hidden] Посетить сайт автора
lavon
ЛА

Зарегистрирован: 11.07.2007

Сообщения: 906
Благодарности: 10



Добавлено: Ср Янв 09, 2008 20:35    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Вось так Віталій!
Я звычаіўся шукаць у першакрыніцах і нават і не думаў шукаць нешта ў інеце. Таму - дзіўная і добра інфа.

Я трымаў інфу поўгода, покуль па езуітскай энцыклапеыі не зразумеў што абсэрваторыя была!

Яшчэ і чыста бюракратычную логіку трэба зразумець. Каб паехаць купляць опытку- павінна фінансаванне і юрыдычнае існаванне абсэрваторыі.

Адукацыйная камісія ў той час мапы стварала. Гэная абсэрваторыя павінна была каардынаты местаў вызначаць. Таму і існуюць тыя цудоўныя мапы. Успомнім парыжскае выданне “Rizzi Zannoni" 1772 г. І маем мапы ўсіх нашых гарадоў у канцы 18 ст.

А калі ведаць, што ў той час на сучаснай тэррыторыі Беларусі было 13 (?) вышэйшых навучальных устаноў (гэтатыя, якія мелі права прысвойваць доктара, якія не мелі , тых было больш), і універсытэтскі трывіум аўтаматычна ўключаў астраномію як адно з 7 мастацтваў, то з 16 ст. абсэрваторый у нас павінна быць значна больш.

_________________
Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы
У ціхую сінюю ноч
I сказаць:
«Бачыце гэтыя буйныя зоркі,
Ясныя зоркі Геркулеса?
Да іх ляціць наша сонца,
I нясецца за сонцам зямля.
Хто мы такія?
Толькі падарожныя, — папутнікі сярод нябёс.
Нашто ж на зямлі
Сваркі i звадкі, боль i горыч,
Калі ўсе мы разам ляцім
Да зор?»
Максім Багдановіч
_______________________________________
SW 100 ed, WO Zenisthar 66 SD APO, Sky Master 15x70
Вернуться к началу
lavon сейчас оффлайн  Посмотреть профиль Отправить личное сообщение [hidden] Посетить сайт автора
lavon
ЛА

Зарегистрирован: 11.07.2007

Сообщения: 906
Благодарности: 10



Добавлено: Вт Янв 15, 2008 20:41    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Марцін Пачобут - Адляніцкі 30.10.1728 – 08.02.1810.

Беларускі асветнік, астраном. Нарадзіўся ў в. Сламянцы Гродзенскага пав. Вучыўся ў Гродзенскім езуіцкім калегіуме (1740-43).

У 1745 уступіў у ордэн езуітаў і адбываў у Вільні двухгадовы навіцыят. Потым вучыўся ў Слуцкай педагагічнай семінарыі і ў Полацкім езуіцкім калегіуме, дзе сумяшчаў заняткі па граматыцы і тэалогіі з наведваннем лекцый па філасофіі.
У 1753- 54 вывучаў філасофію ў Віленскім універсітэце. Тут ён зацікавіўся астраноміяй і для ўдасканалення ведаў накіраваўся ў Пражскі універсітэт. У 1756 Пачобут - Адляніцкі вярнуўся на радзіму і працягваў займацца тэалогіяй і астраноміяй. Атрымаўшы ў 1761 ступень бакалаўра тэалогіі, ён зноў выехаў на вучобу за мяжу, астранамічную практыку праходзіў у абсерваторыях Марселя, Авіньёна і Неапаля. Вынікі яго першых астранамічных назіранняў былі часткова апублікаваны французскім астраномам Э.А. Паліянам у кнізе "Мірны дагавор паміж Дэкартам і Ньютанам" (1763). Вярнуўшыся ў Вільню, у 1764 атрымаў тытул магістра філасофіі і свабодных навук і стаў арганізатарам і першым дырэктарам (1765-1807) Віленскай астранамічнай абсерваторыі. З 1764 Пачобут - Адляніцкі працаваў прафесарам Віленскай езуіцкай акадэміі, якую ў 1780 рэарганізаваў у Галоўную школу Вялікага княства Літоўскага і быў яе рэктарам (1780 - 1803).

Пад яго кіраўніцтвам у астранамічнай абсерваторыі на працягу больш як 30 гадоў вяліся даследаванні ў галіне астранамічнай навукі і практыкі, у т.л. назіранні за зоркамі і планетамі Сонечнай сістэмы. Марцін Пачобут - Адляніцкі стаў заснавальнікам навуковай школы, у якую ўваходзілі аб’яднаныя вакол Віленскай абсерваторыі вучоныя-астраномы Я.Снядэцкі, А.Стжэцкі, М.Глушневіч, П.Смыслоў, В.Карчэўскі і інш. Ён падтрымліваў ідэю існавання мноства сусветаў, падзяляючы гіпотэзу аб іх планетарнай будове.

Вынікі даследаванняў, якія праводзіліся ў Віленскай абсерваторыі, адлюстроўваліся ў спецыяльных рукапісных журналах назіранняў, якія сведчаць аб велізарнай працаздольнасці Пачобута - Адляніцкага , яго навуковым фанатызме і адданасці выбранай справе. Штодзённа ў гэтых журналах ён і яго памочнікі фіксавалі становішча планет Сонечнай сістэмы, Месяца, удакладнялі элементы руху нябесных цел, становішча сузор’яў, аналізавалі даныя комплексных даследаванняў многіх праблем (напр., адначасовае вызначэнне рознымі назіральнікамі каардынат Вільні, Гродна, Кракава). Пасля наведвання ў 1768-69 абсерваторый Англіі, Даніі, Германіі, Галандыі і Францыі П.-А. арганізаваў даследаванні сонечных плям, спрабаваў вызначыць дакладную адлегласць ад Зямлі і Сонца, выкарыстаўшы надзвычай рэдкую з’яву - праходжанне Венеры паўз Сонца (гэтаму перашкодзіла дрэннае надвор’е). Ён вёў назіранні сонечных і месячных зацьменняў, даследаваў перамяшчэнне камет, вывучаў зацьменні кольцаў Сатурна і спадарожнікаў іншых планет, значную ўвагу надаваў вывучэнню сузор’яў Цельца і Скарпіена, а таксама астэроідаў (адзін з першыг вылічыў арбіту Церэры), працягваў працу па вызначэнні і ўдакладненні геаграфічных каардынат розных мясцін. Найбольшы вынік далі яго спробы вызначыць размяшчэнне Меркурыя. Яно было ўстаноўлена вельмі дакладна, і гэта паслужыла вядомаму французскаму астраному Ж. Ж. Лаланду матэрыялам для складання новых астранамічных табліц. Пра навуковую каштоўнасць даследаванняў Астранамічнай школы Пачобута - Адляніцкага французскі вучоны напісаў у сваёй кнізе "Астранамічная бібліяграфія разам з гісторыяй астраноміі ад 1781 да 1802" (1803), дзе, у прыватнасці, адзначыў новае сузор’е - Цяльца Панятоўскіх.

9.8.1773 П.-А. разам з Ю.Міцкевічам і А.Стжэцкім зафіксавалі адкрыццё новай зорнай асацыяцыі. Паведамляючы пра дзесятак "дастаткова прыгожых зорак", яны пісалі ў сваім "Журнале назіранняў": "Шчыт Сабескага, які ззяе побач з іншымі зоркамі, абуджае ў нас жаданне па прыкладзе вялікага польскага астранома аддаць належнае славе нашага гасудара" (адсюль і назва першай зоркі новага сузор’я - Цялец Каралеўскі). Адкрыццё П.-А. і яго аднадумцаў было зацверджана Парыжскай акадэміяй навук і ў 1878 уключана ў вядомы каталог Фламстэда. У 1793 П.-А. ўдзельнічаў у комплексным даследаванні сонечнага зацьмення, якое праводзілася адначасова ў некалькіх пунктах зямнога шара, у т.л. у Вільні, Гродне, Варшаве і Кракаве Ён напісаў спецыяльныя працы, у якіх тлумачыў сонечныя зацьменні, рух планет, расказваў пра выкарыстанне матэматычных метадаў у астраноміі, шмат увагі надаваў практычнаму выкарыстанню дасягненняў навукі. Марцін Пачобут - Адляніцкі займаўся таксама картаграфіяй, геадэзіяй і інш. У 1778 ён выбраны членам-карэспандэнтам Французскай акадэміі навук.

Прыкметны ўклад зрабіў Пачобут - Адляніцкі у развіццё асветы ў родным краі, у папулярызацыю астранамічных і матэматычных ведаў. Як рэктар Віленскага універсітэта, ён прымаў удзел у дзейнасці Камісіі народнай адукацыі (Адукацыйнай камісіі) па Беларусі і Літве, у ажыццяўленні мер па ўдасканаленні навучальнага працэсу і выхавання навучэнцаў, дамогся перамогі над прыхільнікамі рэарганізацыі Віленскага універсітэта ў народны ліцэй (з прычыны доўгай адсутнасці медыцынскага факультэта і невялікіх кафедраў), арганізаваў ва універсітэце 2 аддзяленні - фізічнае (з факультэтамі матэматыкі, фізікі і медыцыны) і маральнае (з факультэтамі логікі і права), адкрыў 4-гадовую школу падрыхтоўкі настаўнікаў. У 1773 Марцін Пачобут - Адляніцкі распрацаваў праект заснавання ў Вільні спецыяльнага Таварыства (накшталт акадэміі навук), які прадугледжваў развіццё як фундаментальных тэарэтычных канцэпцый так і канкрэтных ведаў у галіне геаметрыі, механікі, земляробства, анатоміі і інш. навук. У мэтах пашырэння навуковых ведаў сярод насельніцтва і больш эфектыўнага кантролю за выдавецкай дзейнасцю ён узначальваў універсітэцкую друкарню, якая ў 1775 была набыта падскарбіем надворным літоўскім, кнігавыдаўцом А. Тызенгаўзам. Па яго прапанове на выкладчыцкую працу былі запрошаны вядомыя вучоныя Я Жылібер, І. Страйноўскі, П. Галанскі, І. Багуслаўскі і інш.

Крэскі:

- ... 5 жніўня 1793 падчас паседжанняў сойма ў Гародні, які павінен быў адмяніць Канстытуцыю 3 траўня і ўхваліць новую дамову паміж з Расійская імперыя, тым самым зацвердзіўшы другі падзел Рэчы паспалітай, Станіслаў Аўгуст адправіўся разам з Пачобутам і расійскім пасланцам Я. Е. Сіверсам у размешчаны непадалёк Аўгустаў, назіраць сонечнае зацьменне. Падчас гэтых назіранняў быў атрыманы важны навуковы вынік — удакладненыя геаграфічныя каардынаты Вильны і ўсталяваныя каардынаты Гародня.

- Падчас паўстання 1794 года Пачобут увайшоў у склад часовага ўрада паўстанцаў ВКЛ.

- дзесьці патраціўся мой "Пан Тадэвуш", таму хай будзе па польску. Бо польская - гэта ж добра сапсаваная беларуская мова :)
З 8-й кнігі "Пана Тадэвуша", Міцкевіч аб Пачобуце - Адляніцкім:

I ja astronomii słuchałem dwa lata
W Wilnie, gdzie Puzynina, mądra i bogata
Pani, oddała dochód z wioski dwiestu chłopów
Na zakupienie różnych szkieł i teleskopów.
Ksiądz Poczobut, człek sławny, był obserwatorem
I całej Akademii naonczas rektorem,
Przecież w końcu katedrę i teleskop rzucił,
Do klasztoru, do cichej celi swej powrócił
I tam umarł przykładnie. [...]






У асноўным: Мыслiцелi i асветнiкi Беларусi. Энцыклапедычны даведник. Мiнск: Беларуская энцыклапедыя, 1995. С. 271—274.



paczobut.jpg
 Описание:
 Размер файла:  53.27 KB
 Просмотрено:  35282 раз(а)
paczobut.jpg


_________________
Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы
У ціхую сінюю ноч
I сказаць:
«Бачыце гэтыя буйныя зоркі,
Ясныя зоркі Геркулеса?
Да іх ляціць наша сонца,
I нясецца за сонцам зямля.
Хто мы такія?
Толькі падарожныя, — папутнікі сярод нябёс.
Нашто ж на зямлі
Сваркі i звадкі, боль i горыч,
Калі ўсе мы разам ляцім
Да зор?»
Максім Багдановіч
_______________________________________
SW 100 ed, WO Zenisthar 66 SD APO, Sky Master 15x70


Последний раз редактировалось: lavon (Вт Янв 15, 2008 22:36), всего редактировалось 3 раз(а)
Вернуться к началу
lavon сейчас оффлайн  Посмотреть профиль Отправить личное сообщение [hidden] Посетить сайт автора
lavon
ЛА

Зарегистрирован: 11.07.2007

Сообщения: 906
Благодарности: 10



Добавлено: Вт Янв 15, 2008 20:49    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Гавриил Адрианович Тихов родился 1 мая 1875 года в Смолевичах близ Минска в семье железнодорожного служащего.

После 4 лет учебы в Московском университете, который он окончил в 1897 году. Затем продолжил свое образование в Париже - в Сорбоннском университете. Там он познакомился с русским астрономом А.П. Ганским, с которым даже совершил восхождение на Монблан, и с директором Медонской обсерватории Ж. Жансеном, известным исследователем Солнца, одним из отцов современной астрофизики. По его совету Г.А. Тихов вместе с французскими астрофизиками совершил полет на воздушном шаре для наблюдений метеорного потока Леониды в ноябре 1899 года.

По окочании учебы во Франции Тихов вернулся в Москву, где получил степень магистра, и в 1906 г начал свою многолетнюю работу в Пулковской обсерватории вблизи С.-Петербурга по совету и приглашению одного из основателей астроспектроскопии А.А. Белопольского. Круг астрофизических исследований Тихова в Пулкове был очень широким, начиная с наблюдений оптических явлений в земной атмосфере, наблюдений планет, и кончая фотометрическими исследованиями звезд и так называемых площадок Каптейна - определенных участков звездного неба, в пределах которых исследовались физические характеристики звезд, чтобы в конечном счете сделать вывод о структуре и свойствах всей нашей Галактики.

Интересной и оригинальной была предложенная Тиховым идея так называемого продольного спектрографа.

Наблюдения затменных переменных звезд привели Г.А. Тихова к открытию интересного эффекта запаздывания минимума блеска в ультрафиолете по сравнению с оранжевыми и красными лучами. Независимо это же явление было обнаружено Нордманом и получило наименование “эффекта Тихова-Нордмана”.

Важную роль в развитии планетных исследований сыграло предложенное Тиховым применение цветных светофильтров для наблюдений планет с целью повышения видимого контраста изображений. В 1909 году, а затем и в 1911 г эта методика была использована Тиховым для успешного получения фотоснимков Марса на 30-дюймовом рефракторе Пулковской обсерватории. В те годы особенно активно обсуждался вопрос о существовании на Марсе пространств, покрытых растительностью, и делались попытки обнаружить в их спектрах полосу поглощения хлорофилла, характерную для земных растений. В последующие годы Г.А.Тихов также много внимания уделял наблюдениям планет, получая снимки через разные светофильтры и синтезируя затем их цветные изображения. Вопросы цвета астрономических объектов - звезд, планет, солнечной короны, пепельного света Луны - обсуждались им во многих статьях.

Перу Тихова принадлежит более 230 публикаций по самым различным вопросам астрофизики, атмосферной оптики, а в послевоенные годы - также по астроботанике и астробиологии. Необходимо отметить необычайную тщательность, с которой Тихов вел все свои записи и журналы наблюдений. В большинстве его статей приводятся обширные таблицы с числовыми результатами наблюдений и их обработки. В 1927 году он был избран членом- корреспондентом Академии наук СССР. В 1941 г , несмотря на начавшуюся войну, намеченные экспедиции ряда астрономов Москвы и Ленинграда в Алма-Ату для наблюдений полного солнечного затмения 21 сентября 1941 г все же состоялись. Алма-Ата фактически стала местом эвакуации многих ученых, работников искусства, некоторых промышленных предприятий. После войны не все астрономы вернулись на прежние места работы. Среди оставшихся жить и работать в Алма-Ате был и Г.А. Тихов, который совместно с рядом других ученых стал и основателем Академии наук Казахстана и одним из ее академиков, будучи уже членом-корреспондентом АН СССР.

Благодаря усилиям академиков Г.А. Тихова и В.Г. Фесенкова, поддержанных первым президентом Академии наук Казахской ССР К.И. Сатпаевым, в Казахстане появилась и стала активно развиваться астрофизика, была создана серьезная наблюдательная база для разносторонних астрономических наблюдений. Для развития исследований по прогнозированию возможности существования жизни на других планетах солнечной системы при Академии наук Казахской ССР был организован Сектор астроботаники, возглавляемый Г.А. Тиховым.

На обсерватории Тихова был установлен привезенный из Пулкова Бредихинский астрограф, а позднее - 20 см менисковый телескоп Максутова, удобный даже для экспедиционных работ и использовавшийся для фотографических и спектральных наблюдений Луны и планет, а в 1959-1961 гг и позднее в 70-е годы - для астроклиматических наблюдений при поисках места для строительства новой обсерватории. Наряду с инструментами для исследований звезд и Солнца в 1964 г (к сожалению, уже после кончины Тихова, последовавшей 25 января 1960 года) появился заказанный Г.А. Тиховым 70-см телескоп, спроектированный специально для наблюдений планет.

Основная задача исследований Тихова состояла в том, чтобы обнаружить особенности растительных организмов, свидетельствующие об их приспосабливаемости к трудным условиям - низким температурам, недостатку кислорода. Были получены указания на то, что при низких температурах полоса поглощения хлорофилла становится более расплывчатой или пропадает вовсе. Это послужило аргументом в пользу существования на Марсе растений, несмотря на отсутствие в спектрах “морей” Марса полосы поглощения хлорофилла. Тихов выдвинул гипотезу, что растения могут приспосабливаться к суровым климатическим условиям, меняя свои оптические свойства и увеличивая (или уменьшая) поглощение солнечной радиации.

Ф. Зигель в Альманахе «Мир приключений» 1957 год писал: «В 1945 году после многолетнего перерыва к исследованиям Марса вернулся Гавриил Андрианович Тихов. Уже не молодой, начинающий астроном, а широко известный маститый ученый, Г. А. Тихов решил найти новые доводы в пользу существования жизни на Марсе.
Ему это блестяще удалось. В последующие несколько лет все три загадки марсианских «морей» получили естественное, праводоподобное объяснение. Замечательно, что причиной всех трех загадочных фактов было одно обстоятельство — исключительно суровый климат Марса.
В самом деле, инфракрасные лучи несут в себе почти половину тепла, получаемого растениями от Солнца. В сравнительно легких температурных условиях Земли инфракрасные лучи для земных растений являются ненужным излишеством, дающим слишком много тепла. Вот почему земная растительность отказывается от этих щедрот Солнца.
Другое дело — растительность Марса. Она, наоборот, как бы впитывая в себя недостающее тепло, поглощает инфракрасную часть солнечного спектра.
Так же легко объясняется и вторая особенность марсианских «морей». Земным растениям для своей жизни достаточно поглощать только некоторые лучи солнечного спектра — так возникают в нем темные полосы поглощения хлорофилла. Страдающие же от холода марсианские растения стремятся поглотить почти все лучи видимой части спектра. Из-за этого полосы поглощения хлорофилла у них растягиваются, «размазываются» почти на весь спектр и потому становятся совершенно незаметными.
Собственно, этим объясняется и третья загадка марсианских «морей» — их голубовато-синий оттенок. Поглощая почти все лучи видимой части солнечного спектра, марсианские растения отражают только те лучи, которые практически не несут с собой никакого тепла. Такими «холодными» лучами как раз и являются синевато-фиолетовые лучи.

Так родилась новая наука о жизни на других планетах — астроботаника ...

Недавно Г. А. Тихов предложил новый способ убедиться в наличии марсиан. Вот что он пишет об этом на страницах первого тома «Трудов Сектора астроботаники» (изд. 1953 г., стр. 13):
«Выберем на Марсе несколько мест, где может существовать растительность, и будем тщательно изучать их цвет при помощи точных способов оптики.
Рассмотрим два случая: 1) место проходит естественный годичный путь без вмешательства различных существ, и 2) в жизнь изучаемого места вмешиваются разумные существа.
В первом случае изменение цвета наблюдаемой площади в зависимости от марсианских времен года происходит постепенно, без скачка. Во втором случае, после созревания посева, цвет ее должен очень быстро, в несколько дней, перейти почти в чистый цвет почвы. Конечно, это предполагает, что сельское хозяйство на Марсе ведется в крупных масштабах»,
Сельское хозяйство на Марсе!
Уборочная кампания, проводимая марсианами!
У скептически настроенных людей эти выражения способны вызвать лишь улыбку.
Но разве в смелой мысли Г. А. Тихова есть что-нибудь нелепое или антинаучное? »


Тихов – наш Ловелл. Сходная научная судьба. С обоими всемирно известными учеными Марс сыграл злую шутку. Вспомним, что даже Плутон открытый в обсерватории Ловелла после его смерти, но по его инициативе и названный в его честь ( ПЛутон – Персиваль Ловелл) лишился статуса планеты. А мемуары Тихова «60 лет у телескопа» шутники прозвали «60 лет «в трубу»

… Да … Марс …

Вместо эпилога, штрихи к портрету:
член-корр. АН СССР Г.А.Тихов, всемирно известный ученый, был глубоко религиозным человеком, и в 50-е в Алма-Ате он был даже церковным старостой.
Тихов, в 1931 г. был арестован. К счастью, он пробыл под арестом только два месяца .
Отличная статья Тихова: http://epizodsspace.testpilot.ru/bibl/tihov/tihov.html

О нём: http://epizodsspace.testpilot.ru/bibl/ogonek/1951/39-tihov.html



tichov.jpg
 Описание:
 Размер файла:  24.7 KB
 Просмотрено:  35279 раз(а)
tichov.jpg


_________________
Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы
У ціхую сінюю ноч
I сказаць:
«Бачыце гэтыя буйныя зоркі,
Ясныя зоркі Геркулеса?
Да іх ляціць наша сонца,
I нясецца за сонцам зямля.
Хто мы такія?
Толькі падарожныя, — папутнікі сярод нябёс.
Нашто ж на зямлі
Сваркі i звадкі, боль i горыч,
Калі ўсе мы разам ляцім
Да зор?»
Максім Багдановіч
_______________________________________
SW 100 ed, WO Zenisthar 66 SD APO, Sky Master 15x70
Вернуться к началу
lavon сейчас оффлайн  Посмотреть профиль Отправить личное сообщение [hidden] Посетить сайт автора
lavon
ЛА

Зарегистрирован: 11.07.2007

Сообщения: 906
Благодарности: 10



Добавлено: Вт Янв 15, 2008 21:34    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Гродно, 1910 г.
Кружок любителей астрономии под руководством ксендза Люциана Халецкого (1863-1963). Среди кружковцев как гимназёры так и взрослые люди.
Эпоха ... каналы на Марсе, «война миров» …
Впечатляют масштабы большого рефрактора (хотя и монтировка хиленькая). «На глаз» 4-5 дюйма. Учитывая, что вся оптика той эпохи "не китайская", качество должно быть на уровне, да и относительное отверстие 1/15. Найти бы такой старый рефрактор! Вспомним, что авторы первой карты Марса В. Бер и Г. Медлер работали с рефрактором с диаметром объектива 110 мм с балкона квартиры в Берлине.

Золотое время, нет засветки!



czaliecki.jpg
 Описание:
 Размер файла:  58.25 KB
 Просмотрено:  35269 раз(а)
czaliecki.jpg


_________________
Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы
У ціхую сінюю ноч
I сказаць:
«Бачыце гэтыя буйныя зоркі,
Ясныя зоркі Геркулеса?
Да іх ляціць наша сонца,
I нясецца за сонцам зямля.
Хто мы такія?
Толькі падарожныя, — папутнікі сярод нябёс.
Нашто ж на зямлі
Сваркі i звадкі, боль i горыч,
Калі ўсе мы разам ляцім
Да зор?»
Максім Багдановіч
_______________________________________
SW 100 ed, WO Zenisthar 66 SD APO, Sky Master 15x70
Вернуться к началу
lavon сейчас оффлайн  Посмотреть профиль Отправить личное сообщение [hidden] Посетить сайт автора
Модератор DzmitryK
hv
Модератор

Зарегистрирован: 13.07.2007

Сообщения: 3424
Благодарности: 748

Откуда: Таллинн, Эстония

Добавлено: Вт Янв 15, 2008 21:38    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Леонид, очень интересно! Читал с большим удовольствием, большое спасибо!

ЗЫ. Надеюсь, продолжение будет?
Вернуться к началу
DzmitryK сейчас оффлайн  Посмотреть профиль Отправить личное сообщение [hidden]
lavon
ЛА

Зарегистрирован: 11.07.2007

Сообщения: 906
Благодарности: 10



Добавлено: Вт Янв 15, 2008 21:39    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

А это фотография из «Советской Белоруссии» от 15 июля 1978 г.
Наш планетарий и наш кружок. Ребенок, зарисовывающий Солнце – Ваш покорный слуга.
Только один из нас, Олег Корнеев, стал профессиональным астрономом, окончил Ленинградский университет.
Но и он потерялся где то в Германии …

Большой школьный рефрактор на снимке, наш телескоп, супер Хаблл нашего времени. Уважение к рефракторам у меня с той поры.
Вообще три беларуских планетария свое дело сделали. Уверен, что гомельский астроклуб тоже от туда. А в Лиде планетария давно уже нет …



Sov_bel_15.07.1978.jpg
 Описание:
 Размер файла:  44.34 KB
 Просмотрено:  36122 раз(а)
Sov_bel_15.07.1978.jpg


_________________
Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы
У ціхую сінюю ноч
I сказаць:
«Бачыце гэтыя буйныя зоркі,
Ясныя зоркі Геркулеса?
Да іх ляціць наша сонца,
I нясецца за сонцам зямля.
Хто мы такія?
Толькі падарожныя, — папутнікі сярод нябёс.
Нашто ж на зямлі
Сваркі i звадкі, боль i горыч,
Калі ўсе мы разам ляцім
Да зор?»
Максім Багдановіч
_______________________________________
SW 100 ed, WO Zenisthar 66 SD APO, Sky Master 15x70
Вернуться к началу
lavon сейчас оффлайн  Посмотреть профиль Отправить личное сообщение [hidden] Посетить сайт автора
lavon
ЛА

Зарегистрирован: 11.07.2007

Сообщения: 906
Благодарности: 10



Добавлено: Пт Янв 18, 2008 22:28    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Дзякуючы форуму, артыкул з’явіўся: “Астранамічная абсерваторыя ў Гародні” ("Наша Слова" №3(842) 16 студзеня 2008 г. ). Невялікі, практычна - рэпліка.
Больш матэрыялу па тэме ў мяне няма, і таму, у канцы, для тых хто зацікавіцца – маленькая бібліяграфія.

У інеце: http://pawet.net/book/hist/narwoisz.html


Скан артыкула


_________________
Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы
У ціхую сінюю ноч
I сказаць:
«Бачыце гэтыя буйныя зоркі,
Ясныя зоркі Геркулеса?
Да іх ляціць наша сонца,
I нясецца за сонцам зямля.
Хто мы такія?
Толькі падарожныя, — папутнікі сярод нябёс.
Нашто ж на зямлі
Сваркі i звадкі, боль i горыч,
Калі ўсе мы разам ляцім
Да зор?»
Максім Багдановіч
_______________________________________
SW 100 ed, WO Zenisthar 66 SD APO, Sky Master 15x70
Вернуться к началу
lavon сейчас оффлайн  Посмотреть профиль Отправить личное сообщение [hidden] Посетить сайт автора
Модератор Morozyako
Модератор

Зарегистрирован: 10.07.2007

Сообщения: 3641
Благодарности: 422



Добавлено: Пт Янв 18, 2008 23:32    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Вiншую, Леанiд )
_________________
[img:fb2eac5034]http://baf.belastro.net/static/going_baf.jpg[/img:fb2eac5034]
Вернуться к началу
Morozyako сейчас оффлайн  Посмотреть профиль Отправить личное сообщение
lavon
ЛА

Зарегистрирован: 11.07.2007

Сообщения: 906
Благодарности: 10



Добавлено: Сб Янв 19, 2008 14:38    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Успомніў, што яшче ў 2000 г. з суаўтарстве напісаў невялікі "гісторыка-астраномічны" артыкул аб сонечным гадзініку. Верагодна гэта адзіны сонечны гадзіннік на Беларусі.

"Cпадчына" №2-2000 :


Сонечны гадзіньнік у в.Ішчална (http://pawet.net/book/soltime.htm)


Сонечныя гадзіньнікі – найстаражытнейшыя навуковыя прыборы. Іх выкарыстоўвалі йшчэ за шмат вякоў да н.э. Вядома, што сонечныя гадзіньнікі (па грэцку-гноманы) ўжываліся ў Старажытным Эгіпце [1].

З часоў антычнасьці стваральнікі гэтых прыбораў ужо ведалі як адрэгуляваць іх на неабходную геаграфічную шырату. У жывапісу Адраджэння мы сустракаем “унівэрсальныя” сонечныя гадзіньнікі ў выглядзе шматграньнікаў, кожны бок якіх адпавядае сваёй геаграфічнай шыраце.

Нягледзячы на тое, што йшчэ ў 12 ст. будучы папа Рымскі Сільвестр ІІ(у той час абат Герберт) вынайшаў мэханічны гадзіньнік [2], у эпоху Адраджэньня ў Эўропе наступае росквіт вытворчасьці розных сонечных гадзіньнікаў, ад стацыянарных , усталяваных на плошчах гарадоў, у палацах магнатаў, у дварох кляштараў і г.д., да партатыўных гадзіньнікаў. У гэты час ствараюцца новыя тыпы й новыя канструкцыі інструмэнтаў. Сонечны гадзіньнік робіцца ня толькі прыборам дакладнае мэханікі, але й сапраўдным творам мастацтва.

Самы вялікі ў сьвеце сонечны гадзіньнік збудаваны на пачатку 18 ст. у Дэлі (Індыя). Цень ад трохкутняй сцяны , якая мае вышыню 18 м., падае на алічбаваныя мармуровыя дугі з радыюсам каля 6м. Гэты гадзіньнік дзейнічае дагэтуль й адлічвае час з дакладнасьцю да аднае хвіліны [3].

У нашай навуковай літараратуры інфармацыі аб сонечных гадзіньніках амаль што няма. Але вядома, што ў 1736г. у Нясвіжы быў напісаны на лацінскай мове курс пра выраб сонечных гадзіньнікаў розных канструкцыяў [4].

Цікавы сонечны гадзіньнік усталяваны каля Троіцкага касцёлу ў в. Ішчална Шчучынскага р-ну. Касцёл пабудаваны у 1758 г. у стылі позьняга барока з цэглы. З паўднёвага боку касцёла знаходзіцца сонечны гадзіньнік .

Ён уяўляе сабою круглы абцясаны пастамэнт з камяню вышынёю каля 1 м. і дыямэтрам каля 0,5м. . Двума сталевымі стрыжнямі да яго прымацавана медная круглая пласьціна дыямэтрам 0,3 м. Трохкутняя стрэлка на палову зламаная. На пласьціне выгравіраваны : цыфэрблят , прозьвішча майстра (J.Malecki), месца вырабу(Wilna), геаграфічная шырата в.Ішчална (54 *41”2’) . Гэты гадзіньнік адносіцца да клясы гарызантальных сонечных гадзіньнікаў з трохкутняю стрэлкаю, верхні кут якой накіраваны на Палярную зорку. Цень ад стрэлкі падае на гарызантальны цыфэрблаят , часавыя дзяленьні якога няроўныя між сабою.


Верагодна, гэты гадзіньнік быў замоўлены да заканчэньня будовы касцёлу. Ён уяўляе сабою цікавы ўзор дакладнае мэханікі, вырабленай у беларускай Вільні у 18 ст.

Заўвагі

[1] Пьер Монтэ. Египет Рамзесов . –М.,1989. – С.42.
[2] Освальд Шпенглер. Закат Европы ч1. –Мн.,1997. – С .19.
[3] Ф.Ю.Зигель. Астрономы наблюдают. –М, 1979.-С.14.
[4] БСЭ Т.III.-С.284. – Мн., 1979



sandial.jpg
 Описание:
Iшчална.
Cонечны гадзiннiк побач з Троiцкiм касцёлам.
Знаходзiцца з паўдзённага боку касцёлу.
 Размер файла:  40.09 KB
 Просмотрено:  36074 раз(а)
sandial.jpg
Iшчална.
Cонечны гадзiннiк побач з Троiцкiм касцёлам.
Знаходзiцца з паўдзённага боку касцёлу. »»»


_________________
Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы
У ціхую сінюю ноч
I сказаць:
«Бачыце гэтыя буйныя зоркі,
Ясныя зоркі Геркулеса?
Да іх ляціць наша сонца,
I нясецца за сонцам зямля.
Хто мы такія?
Толькі падарожныя, — папутнікі сярод нябёс.
Нашто ж на зямлі
Сваркі i звадкі, боль i горыч,
Калі ўсе мы разам ляцім
Да зор?»
Максім Багдановіч
_______________________________________
SW 100 ed, WO Zenisthar 66 SD APO, Sky Master 15x70


Последний раз редактировалось: lavon (Сб Янв 19, 2008 15:15), всего редактировалось 2 раз(а)
Вернуться к началу
lavon сейчас оффлайн  Посмотреть профиль Отправить личное сообщение [hidden] Посетить сайт автора
lavon
ЛА

Зарегистрирован: 11.07.2007

Сообщения: 906
Благодарности: 10



Добавлено: Сб Янв 19, 2008 14:51    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Morozyako писал(а):
Вiншую, Леанiд )


Дзякуй.

_________________
Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы
У ціхую сінюю ноч
I сказаць:
«Бачыце гэтыя буйныя зоркі,
Ясныя зоркі Геркулеса?
Да іх ляціць наша сонца,
I нясецца за сонцам зямля.
Хто мы такія?
Толькі падарожныя, — папутнікі сярод нябёс.
Нашто ж на зямлі
Сваркі i звадкі, боль i горыч,
Калі ўсе мы разам ляцім
Да зор?»
Максім Багдановіч
_______________________________________
SW 100 ed, WO Zenisthar 66 SD APO, Sky Master 15x70
Вернуться к началу
lavon сейчас оффлайн  Посмотреть профиль Отправить личное сообщение [hidden] Посетить сайт автора
lavon
ЛА

Зарегистрирован: 11.07.2007

Сообщения: 906
Благодарности: 10



Добавлено: Вт Янв 22, 2008 21:15    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

"De revolutionibus orbium coelestium" Kopernik Mikołaj, 1566
зпампавать: http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=2000&from=&dirids=1

16,5 Мбт

без каментароў.

_________________
Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы
У ціхую сінюю ноч
I сказаць:
«Бачыце гэтыя буйныя зоркі,
Ясныя зоркі Геркулеса?
Да іх ляціць наша сонца,
I нясецца за сонцам зямля.
Хто мы такія?
Толькі падарожныя, — папутнікі сярод нябёс.
Нашто ж на зямлі
Сваркі i звадкі, боль i горыч,
Калі ўсе мы разам ляцім
Да зор?»
Максім Багдановіч
_______________________________________
SW 100 ed, WO Zenisthar 66 SD APO, Sky Master 15x70
Вернуться к началу
lavon сейчас оффлайн  Посмотреть профиль Отправить личное сообщение [hidden] Посетить сайт автора
lavon
ЛА

Зарегистрирован: 11.07.2007

Сообщения: 906
Благодарности: 10



Добавлено: Вс Янв 27, 2008 16:56    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Нешта ціха ў нас :)

Пачаў прыводзіць у парадак свае архівы.
Стала зразумела, што "Абсерваторыя у Гародне" гэта 4-ты і апошні артыкул цыкла, які неабходна напісаць :( (чаму мне ... бо ў нас гісторыей навукі практычна ні хто не займаецца. А калі нешта гэтыя "гуманітарыіі" пішуць - хавайся ў глебу :)).

Спадзяюся, што праз 4-5 тыдняў "выкачу" першы, агульны атрыкул - "Астраномія ў Віленскім універсітэце"
У сувязі з гэтым першая рэпліка:

"У адказ на просьбы прафесара Томаша Жебровского (1714-1758), каб забяспечыць факультэт фізікі і астраноміі Віленскага Ўніверсітэта абсталяваннем і тэлескопамі, князь Мікалай Радзівілл (1702-1762), ахвяраваў тэлескоп 4 фута даўжынёй, які быў выраблены ў Нямеччыне. Тэлескоп абшыты скурай, з надпісам, гравіраваным золатам: "Dono celsissimi principis Michaelis Radziwill palat: Viln. supr: ducis exerc: M.D.L. cessit Acad: Viln: S. J. ad usum astronomicos"


Даведка: Першы тэлескоп для абсерваторыі быў ахвяраваны Мікалаем Радзівіллам (1702-1762), гетманам ВКЛ. Гэта было 13.5cm тэлескоп-рэфлектар

Калі падлічыць страты свету (для люстраной бронзы - больш за 40%) ў двух люстрах ... І памножыць на каэфіцыент страты па малакантрастным планетам ...

Але ж у той час не было апертурнай ліхаманкі!
Залаты век!
А EQ-3 быў мараЙ акадэмікаў :)!


...Э .. Гэта сістэма Грэгары? Якія будуць меркаванні?



teleskop_radziwill.jpg
 Описание:
 Размер файла:  70.21 KB
 Просмотрено:  35999 раз(а)
teleskop_radziwill.jpg


_________________
Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы
У ціхую сінюю ноч
I сказаць:
«Бачыце гэтыя буйныя зоркі,
Ясныя зоркі Геркулеса?
Да іх ляціць наша сонца,
I нясецца за сонцам зямля.
Хто мы такія?
Толькі падарожныя, — папутнікі сярод нябёс.
Нашто ж на зямлі
Сваркі i звадкі, боль i горыч,
Калі ўсе мы разам ляцім
Да зор?»
Максім Багдановіч
_______________________________________
SW 100 ed, WO Zenisthar 66 SD APO, Sky Master 15x70
Вернуться к началу
lavon сейчас оффлайн  Посмотреть профиль Отправить личное сообщение [hidden] Посетить сайт автора
VJiK
ЛА

Зарегистрирован: 11.07.2007

Сообщения: 1815
Благодарности: 5



Добавлено: Вс Янв 27, 2008 21:31    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

lavon писал(а):
А это фотография из «Советской Белоруссии» от 15 июля 1978 г.
Наш планетарий и наш кружок. Ребенок, зарисовывающий Солнце – Ваш покорный слуга.

Очень интересная тема поднята. История астрономии у нас.
Было бы познавательнее расширить временной интервал и на недалекое прошлое 20-30 лет и на наше время...
Кое-что и я могу добавить в общую копилку-уже откопал свои старые фотографии 25-30 летней давности о кружке любителей астрономии в БПИ (сейчас это БНТУ)...

_________________
..........................................................
Я был на Беластрофестах 2009-2012гг.
..........................................................
Вернуться к началу
VJiK сейчас оффлайн  Посмотреть профиль Отправить личное сообщение
lavon
ЛА

Зарегистрирован: 11.07.2007

Сообщения: 906
Благодарности: 10



Добавлено: Вт Янв 29, 2008 20:21    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

VJiK писал(а):
lavon писал(а):
А это фотография из «Советской Белоруссии» от 15 июля 1978 г.
Наш планетарий и наш кружок. Ребенок, зарисовывающий Солнце – Ваш покорный слуга.

Очень интересная тема поднята. История астрономии у нас.
Было бы познавательнее расширить временной интервал и на недалекое прошлое 20-30 лет и на наше время...
Кое-что и я могу добавить в общую копилку-уже откопал свои старые фотографии 25-30 летней давности о кружке любителей астрономии в БПИ (сейчас это БНТУ)...


Обязательно!

_________________
Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы
У ціхую сінюю ноч
I сказаць:
«Бачыце гэтыя буйныя зоркі,
Ясныя зоркі Геркулеса?
Да іх ляціць наша сонца,
I нясецца за сонцам зямля.
Хто мы такія?
Толькі падарожныя, — папутнікі сярод нябёс.
Нашто ж на зямлі
Сваркі i звадкі, боль i горыч,
Калі ўсе мы разам ляцім
Да зор?»
Максім Багдановіч
_______________________________________
SW 100 ed, WO Zenisthar 66 SD APO, Sky Master 15x70
Вернуться к началу
lavon сейчас оффлайн  Посмотреть профиль Отправить личное сообщение [hidden] Посетить сайт автора
lavon
ЛА

Зарегистрирован: 11.07.2007

Сообщения: 906
Благодарности: 10



Добавлено: Вс Фев 03, 2008 19:30    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Нашел несколько старых фотографий. Состояние их плохое. Отсканировал. Фотографии примерно 1977г.

В нашем планетарии был метеорит. Сихотэ-Алинский. Железный. Приятно было держать в руках такой вот кусок "небесного камня" бурого цвета.



meteorit.jpg
 Описание:
 Размер файла:  51.1 KB
 Просмотрено:  35947 раз(а)
meteorit.jpg


_________________
Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы
У ціхую сінюю ноч
I сказаць:
«Бачыце гэтыя буйныя зоркі,
Ясныя зоркі Геркулеса?
Да іх ляціць наша сонца,
I нясецца за сонцам зямля.
Хто мы такія?
Толькі падарожныя, — папутнікі сярод нябёс.
Нашто ж на зямлі
Сваркі i звадкі, боль i горыч,
Калі ўсе мы разам ляцім
Да зор?»
Максім Багдановіч
_______________________________________
SW 100 ed, WO Zenisthar 66 SD APO, Sky Master 15x70
Вернуться к началу
lavon сейчас оффлайн  Посмотреть профиль Отправить личное сообщение [hidden] Посетить сайт автора
Показать сообщения:   
Начать новую тему   Ответить на тему    Список форумов Форум @ BelAstro.Net -> Прочие проекты Часовой пояс: GMT + 3
На страницу 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9  След.
Страница 1 из 9

 
Перейти:  
Вы не можете начинать темы
Вы не можете отвечать на сообщения
Вы не можете редактировать свои сообщения
Вы не можете удалять свои сообщения
Вы не можете голосовать в опросах
Вы можете вкладывать файлы
Вы можете скачивать файлы


Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Русская поддержка phpBB